آشنایی با ارز های دیجیتال
آشنایی با بیت کوین ارزهای دیجیتال و کریپتوکارنسی
ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی به هر گونه دارایی گفته میشود که به صورت الکترونیکی وجود دارد و بر خلاف پولهای معمولی، ماهیت فیزیکی ندارد. ارزهای دیجیتالی در کیف پولهای دیجیتالی ذخیره میشوند و همانند دلار و ریال، میتوان از آنها برای خرید و فروش محصولات، نقل و انتقالات داخلی و خارجی و سرمایهگذاری استفاده کرد.
ارزهای دیجیتال به 2 دسته تقسیم میشوند:
- ارزهای دیجیتالی که متمرکز هستند. این ارزها توسط اشخاص یا سازمانهای خاصی کنترل میشوند؛ مانند پی پال یا وب مانی.
- ارزهای دیجیتالی که غیرمتمرکز هستند. این نوع ارزها توسط هیچ کسی کنترل نمیشود و شبکه به گونهای تنظیم شده است که امکان دخالت در آن وجود ندارد. ارزهای رمزنگاری شده یا کریپتوکارنسی در این دسته قرار میگیرند؛ مانند بیت کوین، لایت کوین و اتریوم و...
کریپتوکارنسی به چه معناست؟
ارز دیجیتال مفهوم وسیعتری دارد که شامل کریپتوکارنسی نیز میشود. کریپتوکارنسی یا ارز رمزنگاری شده (رمزارز یا رمزپایه) نوعی ارز دیجیتال هستند که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شدهاند. استفاده از رمزنگاری در این نوع ارزها، امنیت شبکه و معاملات را تضمین میکند.
اکثر ارزهای رمزنگاری شده بر پایه فناوری بلاکچین ایجاد شدهاند. بلاکچین یک دفترچه عمومی مشترک است که تمام کاربران شبکه به آن دسترسی دارند و میتوانند وضعیت معاملات را مشاهده کنند. بعضی از کریپتوکارنسی ها بلاکچین اختصاصی خودشان را دارند که به آنها کوین (مانند بیت کوین) گفته میشود. برخی دیگر، بلاکچین اختصاصی ندارند و بر روی بلاکچین دیگر کوینها ایجاد شده اند که توکن (مانند بایننس کوین) نام دارند.
کریپیتوکارنسی ها در فرآیندی بنام ماینینگ ارز دیجیتال (استخراج) توسط ماینرها با دستگاه های مخصوص تولید میشوند که فرآیند دشواری است و به دستگاههای قدرتمندی نیاز دارد. ارزهای رمزنگاری شده بعد از استخراج، در کیف پول های دیجیتالی ذخیره میشوند.
7 کریپتوکارنسی معروف و برتر
در ادامه، 8 کریپتوکارنسی معروف را به شما معرفی میکنیم:
بیت کوین
بیت کوین اولین ارز رمزنگاری شده است که توسط ساتوشی ناکاموتو در سال 2008 معرفی شد. بیت کوین بیش از 60 درصد بازار کریپتوکارنسی را به خود اختصاص داده است و تاکنون، حدود 18 میلیون بیت کوین استخراج شده است. بیت کوین بر پایه فناوری بلاکچین کار می کند.
اتریوم
اتریوم یک پلتفرم نرم افزاری غیرمتمرکز مبتنی بر بلاکچین است. در شبکه اتریوم کلیه معاملات به شکل فرد به فرد صورت می‌گیرد در نتیجه همین امر سبب میشود که بتوان قراردادهای هوشمند را بدون نظارت هیچ گونه شخص سومی انجام داد.
رپیل
ارز ریپل در حال حاضر یک شبکه پرداخت جهانی است که پرداخت های بین المللی فوری، دقیق و کم هزینه ای را ارائه می دهد. روش ساخت رپیل منحصر به فرد است. ساخت ریپل نیازی به استخراج ندارد
بیت کوین کش
بیت کوین کش شاخه ای از بیت کوین است که در نتیجه به روزرسانی بیت کوین و با هدف برطرف کردن یکسری از مشکلات بیت کوین ایجاد شد. این ارز کاملا متفاوت از بیت کوین است، یکی از تفاوت های آنها افزایش در حجم بلاک هاست.
لایت کوین
این ارز جز اولین ارزهای رمزنگاری شده پس از بیت کوین است. لایت کوین مبتنی بر یک شبکه پرداخت جهانی، با منبع باز و غیرمتمرکز است. در بسیاری از جهات به بیت کوین شباهت دارد اما لایت کوین سرعت تولید بلوک بیشتری دارد، بنابراین تایید معاملات را سریع تر انجام می دهد.
تتر
هر تتر نسبت به دلار امریکا دارای ارزش یک به یک است و تا زمانی که اینچنین پشتوانه ی محکمی برای این ارز وجود دارد انتشار آن نیز می تواند تداوم یابد. این ارز با هدف حذف نوسانات شدید ارزهای دیجیتالی ایجاد شده است.
دش
ارز دیجیتال دش به گونه ای طراحی شده است که در کل دارای 18 میلیون سکه است. پرداخت های فوری، بلاکچین تغییر ناپذیر و ارسال خصوصی، از خصوصیات دش است.
اهمیت سرمایه گذاری در بازار کریپتوکارنسی
تاریخچه پول و شکل گیری ارز دیجیتال
در ابتدا، انسان ها از طریق مبادله کالا به کالا و انتخاب کالای واسطهای، نیازهای خودشان را برطرف می کردند. با کشف طلا و فلزات قیمتی سیستم مبادلهای تغییر کرد و طلا و سکه مبنای خرید و فروش مردم قرار گرفت. نگهداری و حمل طلا و سکهها سخت بود و احتمال سرقت این داراییها بالا بود.
بنابراین، صرافیهای به وجود آمدند تا طلا و سکه های مردم را به امانت بگیرند. مردم طلا و سکههای خودشان را به صرافیها میدادند و سندهای کاغذی را به عنوان "قبض رسید" دریافت میکردند. هر زمان که مردم با این قبضهای رسید به صرافی مراجعه میکردند، میتوانستند طلا و سکههای خودشان را دریافت کنند. به این ترتیب، پولهای کاغذی و بانکها به وجود آمدند.
با پیشرفت تکنولوژی، کارتهای اعتباری، دستگاههای خودپرداز، سیستمهای آنلاین پرداخت و غیره شکل گرفتند. علوم کامپیوتری پیشرفت کردند و انواعی از ارزها به وجود آمدند که ماهیت فیزیکی نداشتند و فقط به صورت الکترونیکی وجود داشتند. بعد از به وجود آمدن ارزهای دیجیتال، با ظهور فناوری بلاکچین، ارزهای رمزنگاری شده (کریپتوکارنسی) در سال 2008 به وجود آمدند.
